انکار و عدم پذیرش والدین
از رایج ترین موانعی نپذیرفتن ADHD فرزندان
۱-باورهای افسانه های ADHD،مانند:
-همه ی بچه های ADHD پر جنب و جوش هستند، اما فرزند من اصلا شیطنت نمی کند و اتفاقا خیلی آرام است.والدین تصور می کنند کودک مبتلا به ADHD حتما باید بسیار پر جنب و جوش باشد
-بیش فعالی برای کودکان است، فرزند من الان ۱۵/۱۶ سال دارد و مبتلا نیست.
-فرزند من نمراتش خوب است، عملکرد تحصیلی اش عالی است.
( همه ی کودکان و نوجوانان مبتلا به ADHD به طور قطع مشکل در عملکرد تحصیلی ندارند)
-کودک من مبتلا به ADHD است ولی در عین حال باهوش است و نیاز به درمان ندارد.
۲-غیر قابل درمان بودن ADHD
در بیش فعالی در مواردی که شدت علائم زیاد است در برابر مداخلات درمانی مقاوم تر است. ولی با این حال نیز تا حدود زیادی کنترل می شود.، که نیاز به صبر و حوصله والدین دارد که زیر نظر متخصص مدیریت علایم را بیاموزند.
۳-والدین با سبک تربیتی خودکامه(دیکتاتور)
در مسیر فرزند پروی، اکثر والدینی که سبک تربیتی خودکامه(دیکتاتور) دارند، تصورشان بر این است که با شیوه تربیت خود، علائم بیش فعالی که از روی نا آگاهی والدین به چشم شیطنت یا تنبلی یا افسردگی دیده می شود را درست می کنند.اما در واقعیت آینده فرزند در این جور مواقع بیشتر به خطر میافتد.
(رجوع شود به سبک های تربیتی در فرزند پروری).
۴-اظهار نظر اطرافیان و مشورت گرفتن از افراد ناآگاه
اظهار نظر اطرافیان و مشورت گرفتن از افراد نا آگاه درباره این موضوع، به ویژه مادربزرگ و پدربزرگ کودک، که در بیشتر اوقات والدین کودک با این دیالوگ ها را از آن ها می شنوند و ذهنشان این جا می افتد پس همه چیز عادی است،
– توهم همینطور بودی، بچه است،بزرگ بشه خوب میشه
– این چیزای جدید چیه، والا که بچه تربیت میخواد و….
-بچه سالم، بچه شیطونه!
و….
دقت کنید شما به عنوان والد ممکنه خودتان هم مبتلا به ADHD بوده باشید!
اگر بیش فعالی والدین جدی نگیرند و برای درمان آن اقدامی نکنند.اثرات جبران ناپذیری هم برای فرزند و هم برای خود والدین دارد.
تحقیقات نشان داده است تنها ۳۵ درصد از کودکان مبتلا به ADHD با به سن بلوغ رسیدن بدون درمان تاحدودی از شدت علائمشان کاسته می شود.،و آن هم علایم بیش فعالی تا حدودی کنترل میشود، نه نقایص توجه و تمرکز و کارکردهای اجرایی!. و این در حالیست ۶۵ درصد از افراد بیش فعال تا آخر عمرشان با این موضوع درگیرند.
حال به این موضوع فکر کنید اگر برای اولین بار در سن ۱۰ سالگی شما علائم ADHD را از خود نشان میدادید و خانواده به فکر درمان اصولی و علمی می افتاد چی می شد؟
بنابراین سال های کودکی سال های طلایی مداخلات درمانی است.
آگاهی و آموزش مدیریت رفتاری به والدین به عنوان یکی از مداخلات درمانی بسیار تاثیر گذار می باشد.که شما می توانید در بسته آموزشی نقص توجه، بیش فعالی با استفاده از رویکرد راسل بارکلی، مدیریت رفتاری با فرزند مبتلا به ADHD را به خوبی بیاموزید.
نرم افزار Rehacom
نرم افزار IVA-2
