شروع کنید

چرا افراد با اختلال نقص توجه، بیش فعالی وقتی بی حوصله و خسته می شوند؛ پرخوری می کنند؟

چرا افراد با اختلال نقص توجه، بیش فعالی وقتی بی حوصله و خسته می شوند؛ پرخوری می کنند؟

بیش فعالی و چاقی

پژوهش ها حاکی از این است که افراد با اختلال نقص توجه، بیش فعالی تقریبا ۵ برابر در مقایسه با افراد غیر بیش‌فعال، پرخوری دارند.

افراد با اختلال  ADHD ممکن است احساس خستگی و بی حوصلگی را با احساس گرسنگی اشتباه بگیرند و برای مبارزه با خستگی خود به غذا پناه ببرند، جالب شد نه؟!!!!!!

این افراد گاهی پیام هایی که بدنشان می دهد را درست برداشت نمی‌کنند.  آن‌ها ممکن است به‌اشتباه احساس گرسنگی کنند. یکی از اصلی ترین ویژگی های افراد ADHD رفتارهای تکانشی است؛ به عبارتی دیگر این افراد با تکانه‌هایشان زندگی می‌کنند و روز خود را می‌گذرانند. بنابراین این الگوی تکانشی در رفتار خوردن هم تکرار می‌شود. احساس اجبار برای خوردن یکی از دلایل اصلی چاقی در افراد بیش‌فعال محسوب می‌شود.

برای تغییر این مدل در افراد با اختلال نقص توجه، بیش فعالی چه می توان کرد؟

برای تغییر این مدل باید تغییراتی در رفتار، افکار و هیجانات ایجاد کرد.

  • اصلا تصمیم نگیرید که نباید غذا بخورم چون فشار و اجبار بیشتری برای خوردن حس می کنید؛ به‌جای اینکه روی نخوردن تمرکز کنید سعی کنید تمرکزتان را روی چه چیزی و چگونه خوردن بگذارید: مانند پختن غذاهای سالم ، خوردن فیبر و سبزیجات قرار دهید.
  • انتظار نداشته باشید که بتوانید در برابر وسوسه غذاها مقاومت کنید. به‌جای آن سعی کنید تغییری در محیط ایجاد کنید : برای مثال غذاهایی که معمولاً خیلی زیاد می‌خورید را در خانه نگه ندارید؛ بعضی از غذاها را وابسته به موقعیت‌های خاصی کنید مثلاً خوردن فست فود فقط با دوستان.
  • وقتی احساس خستگی  یا بی حوصلگی می کنید، سراغ راه‌هایی برای افزایش دوپامین در مغزتان بروید. ورزش یکی از بهترین راه‌ها هست.
  • مغز بیش‌فعال نیاز به تحریک مداوم با محرک های مناسب دارد. عدم دریافت محرک منجر به خستگی و بی حوصلگی شده و خستگی و بی‌حوصلگی معمولاً در مغز بیش فعال به گرسنگی تعبیر می‌شود.
  • از برنامه های تلویزیونی که خسته کننده هستند اجتناب کنید چون معمولاً محرک خوبی برای خوردن بیش از حد هستند.
  • به تجربه غذا خوردنتان توجه کنید. معمولا افراد بیش فعال  لذت ناشی از خوردن  را بیشتر برآورد می کنند که این معمولاً باعث شروع خوردن می‌شود. سعی کنید وقتی در حال خوردن هستید از خودتان بپرسید که آیا به‌اندازه‌ای که قبل از غذا فکر می‌کردید، لذت‌بخش است؟ و هر ۵ دقیقه این سؤال را بپرسید. آیا شما دارید از مزه غذا لذت می‌برید یا فقط می‌خواهید پشت هم بخورید؟
  • سعی کنید سرعت غذاخوردن خود را کمتر کنید و قبل از شروع غذا به خود یادآوری کنید.
  • از شکست خوردن نترسید. اگر برنامه غذایی که در نظر گرفتید خوب پیش نرفت کمال‌گرا نباشید و خود را  سرزنش نکنید.
  • در نظر داشته باشید که پیشرفت تدریجی است؛ هرروز یک قدم کوچک خوب هست.
دکتر سمیرا یزدانی وب‌سایت

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *