DMN و عملکرد آن در مبتلایان به پیش فعالی

شبکه حالت پیش فرض مغز(DMN) و ADHD

01 مرداد 1402
دکتر سمیرا یزدانی
یک نظر

یکی از مشکلات افراد با اختلال نقص توجه و بیش فعالی، نشخوارهای فکری(rumination) و رویاپردازی های روزانه (daydreaming) می باشد.در این باره به بررسی رابطه DMN و ADHD می پردازیم

در سال ۲۰۰۷، برای اولین بار پیشنهاد شد که ADHD ممکن است ناشی از عدم تعادل بین دو شبکه عصبی بسیار متفاوت باشد،DMN و TPN.

شبکه حالت پیش فرض (DMN) گروهی از نواحی مغز به هم پیوسته است. وقتی بیدار هستید، در حالت استراحت هستید و درگیر کار خاصی نیستید، فعال هستند. این شبکه عصبی شامل:

(PCC)
(mPFC)
(IPL)
(LTC)
(MTG/ATG)
قشر سینگولیت قدامی (ACC)

سعی کنید در زیست شناسی غرق نشوید! فقط بدانید که این بخشی از مغز شما است که در مفهوم خود و ارتباط شما با دیگران نقش دارد.

DMN در رویاپردازی، فکر کردن در مورد خود یا احساساتتان. وقتی فیلمی نگاه می کنید و خودتون روی جای قهرمان داستان می گذارید؛ وقتی دارید به راه انداختن یه کسب و کار فکر میکنید و غرق در رویای موفقیت میشین؛ DMN داره حسابی واسه خودش کار میکنه، یا زمانیکه انفاقای گذشته رو نشخوار میکنید خودتونو سرزنش میکنید؛ یا پیش بینی های منفی همراه با اضطراب زیاد دارید کار این DMN لعنتیه.

تحقیقات نشون میده که DMN در افراد ADHD فعالیت بیشتری داره یا به عبارتی overactive هست.

زمانیکه ما کاری رو شروع می کنیم و روی تکلیف ویژه ای متمرکز میشیم که به تمرکز شناختی و حافظه فعال نیاز دارد،افکار شما از تجربیات درونی شما منحرف می شود.، یعنی DMN باید خاموش بشه و توجه به تکلیف ویژه معطوف میشه.
در افراد بدون اختلال، وقتی باید روی تکلیف خاص متمرکز شوند؛ ذهن آنها از سرگردانی متوقف می شود و وقتی شروع به تمرکز روی یک کار می کنند توجه آنها ثابت می ماند.
DMN چیز بدی نیست. بینش و درون نگری عمیق را فراهم میکند.، مشکل زمانی ایجاد می‌شود که باعث می‌شود افراد روی افکار مضطرب خود نشخوار کنند یا زمان زیادی را به ذهن سرگردان خود از دست بدهند. ..