بیش فعالی و تشخیص گذاری اشتباه

تشخیص گذاری بیش از حد و اشتباه (Over diagnosis) و ADHD

18 خرداد 1402
دکتر سمیرا یزدانی
یک نظر

این روزها زیاد میشنویم؛ که من بیش فعالی (ADHD) دارم. سریع برای به خودمون یا اطرافیان برچسب ADHD می زنیم تا تنها نشانه هایی مانند حواسپرتی یا مشکل در توجه و تمرکز می بینیم؟ اما آیا واقعا اینگونه است؟!

هرکسی نتونه تمرکز کنه یا اینکه کارها رو به تعویق بندازه یعنی دارای (بیش فعالی)ADHD است؟!

نه اینطور نیست بسیاری از افراد شبه ADHD یا pesedoADHD هستند.
اختلال نقص توجه، بیش فعالی یک اختلال عصب تحولی است، یعنی نشانه ها باید در بستر رشد خودش را نشان بدهد؛ یک اختلال قابل تشخیص بالینی است که بر زندگی روز مره تاثیر می گذارد.
اینکه هر کسی نتونه تمرکز کنه این تشخیص رو بگذاریم اشتباهه؛ این روزها با پدیده تشخیص گذاری غلط و بیش از حد حتی توسط متخصصین روبرو هستیم و مقالاتی هم در این زمینه وجود دارد مانند overdiagnosis of ADHD

در ادامه به برخی اشتباهات در این خصوص میپردازیم:

(اغلب ADHD در پسرها و مردان تشخیص داده میشود و خانم ها کمتر تشخیص دریافت می‌کنند)

درست است تشخیص ADHD در مردان بیشتر است یا به عبارتی شیوع بیشتری دارد اما دختران و خانم ها نیز مبتلا به این اختلال می شوند. اما گاهی به دلیل نوع اختلال که اغلب از نوع ADD است بیش فعالی بدون نشانه های تکانشگری و فعالیت زیاد؛ تشخیص داده نمیشوند.

(اغلب به درمان دارویی اکتفا میکنند و این باور وجود دارد که تنها دارو درمان موثر است.)

دارو یکی از درمان های موثر است.درمان های موثر دیگر که شامل مشاوره هایی جهت تغییر لایف استایل و مشاوره های مستمر؛ و استفاده از ابزارهای توانبخشی شناختی مانند نرم افزار Rehacom می تواند کمک بسیاری کند.

نکته مهم: دوران کودکی آموزش مدیریت رفتاری به والدین بسیار سودمند است.

(بیش فعالی اختلالی است که فقط در زمان کودکی فرد وجود دارد و با بزرگ شدن شخص ازبین می رود.)

در حالی که علائم ممکن است با افزایش سن فرد تغییر کند، ADHD یک اختلال مزمن است که می تواند زندگی روزمره را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد.
اما در واقعیت ADHD یک اختلال عصبی رشدی است که بر عملکرد اجرایی و خود تنظیمی تأثیر می گذارد

بنابراین تشخیص باید توسط متخصص انجام شود؛ درمان ها متناسب با فرد تنظیم شود. .